Jak przestałam czekać na „coś” wielkiego, zaczęłam dostrzegać coraz więcej w tym co mam, czego doświadczam.
Że każdy mały element w ciągu dnia jest ważny i ma wpływ na to jak się czuje, co myślę i mówię, co i jak robię.
To jak śpię, co jem, z kim się spotykam, jak postrzegam siebie i świat.
Jaką tworze atmosferę… przestrzeń w domu i w pracy.
Jak interpretuje siebie, świat i ludzi wokół.
To były ważne odpowiedzi 7 lat temu i teraz.
Pokazały mi one, gdzie nie dbam o siebie, czego nie słyszę i nie widzę, skąd rozdrażnienie, zniecierpliwienie, ocena, smutek, strach, niepewność…
I tak zaczęłam zmianę w sobie i dla siebie… a teraz jestem wdzięczna za wszystko, bo wiem, że lekcja (problem, wyzwanie) powtarza się tyle razy by się nauczyć, wyciągnąć wnioski i zacząć wybierać inaczej w zgodzie ze sobą, tak jak tego potrzebuje w danej chwili.
A jak jest u Ciebie?
Jak dbasz o siebie, swoje uczucia i potrzeby?
Dostrzegasz, że jest nowy dzień?
Zauważasz co czujesz, jak się czujesz tu gdzie teraz jesteś?
Za co jesteś teraz sobie wdzięczna, wdzięczny?
Za co najbliższym?
Współpracownikom?
A być może „przypadkowej” osobie spotkanej w drodze?
….
Dobrego dnia 
z wdzięcznością, za bliskość natury… drzew w moim codziennym życiu.
Do zobaczenia w drodze…
~ Joanna
praktyk świadomego życia, mentorka relacji tworzonych empatyczną komunikacją
